วันเสาร์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2553

เพื่อคุณ

รักใครชอบใครผมไม่ว่า

เกลียดใครด่าใครผมไม่สน

จะคอมเม้นยังไงอย่ากังวน

เพราะกลอนแต่มาเพื่อคุณเอย...

แฟนกลอน

ถึงมิตรรักนักกลอนอักษรสาน และผู้อ่านทั่วไปด้วยใจหวัง

อีกแฟนๆแสนปลื้มลืมหรือยัง เคยฝากฝังบทกวีเคยมีมา

ท่านผู้อ่านเคยคอมเม้นท์เฉกเช่นมิตร โปรดยิมนิดถี่ๆอย่าหนีหน้า

กลอนไม่หวานหยาดหยดพจนา ด้วยภาษาพื้นๆดาษดื่นไป

กลอนไม่เด่นเห็นเศร้าคละเคล้าโศก รัก,ลวง,โลก,อกหัก,กลอนผลักไส

กลอนด่าทอ,ต่อว่า,บ้า,ไยไพ กลอนยิ้มได้,กลอนทลึ่ง,คิดถึงจัง

เคยแต่งไว้มากมายและหลายหลาก เคยเขียนฝากอ้อมใจแฟนหมายหวัง

ลืมกันแล้วหรือไฉนแฟนใจพัง อย่าหยุดยั้งคอมเม้นท์ต่อขอแรงใจ

บอกสิบอก

ไม่ อยากให้ใครใกล้เธอ

หากเธอเจอ....เธอ ใกล้ใคร

อย่านะ เธออย่าให้ใจ

อย่าเปลี่ยนไป จากฉันหากใครเข้ามา

อยากบอกว่าฉัน กลัว กลัวเหลือเกิน

กลัวห่างเหิน กลัวเธอเดินไปกับใคร

บอกสิบอก บอกฉันจะได้ไหม

ไม่เปลี่ยนใจแม้ จะมีใครเข้ามา

จะให้ค่าความ สำคัญ ฉันดั่งเดิม

จะไม่เพิ่ม ไม่ เติม ใครคนใหม่

ใครคนไหน เธอจะไม่รักนอกจากฉัน )อิอิ(

จะไม่ปันใจที่มี ไปจากกัน

ทุกคืนวันจะยัง คง คิดฮอด (ยืม น่ะ )

มีเพียงหนึ่งคน เหงาใน...อ้อมกอด

คือ ฉัน...เป็น ยอดดวงใจ ของ...เธอ กิกิ 55

ขำๆ อย่า ด่านะ ไม่ เพราะ อิอิ

อิอิ ยาว อ่ะ อย่า ด่า นะค่ะ




อันความรัก..มักปนมากับ....ความทุกข์

รัก สนุก...คิดผูกพัน กันแบบไหน

สุดแท้แต่ใจของใคร

เหตุผล ใด....ขึ้นอยู่กับใจใครแต่ละคน

อิทธิพล....ค่าความรัก มักล้นใจ

รัก มากไป ใจก็เจ็บ ก็ช้ำทรวง

หากคำรัก กลับกลายเป็นคำลวง

ไม่ อาจทวง..ดวงใจคืน...ฝืนทนช้ำ

อันความรัก..มักปนมากับ....ความทุกข์

รัก สนุก...คิดผูกพัน กันแบบไหน

สุดแท้แต่ใจของใคร

เหตุผล ใด....ขึ้นอยู่กับใจใครแต่ละคน

อิทธิพล....ค่าความรัก มักล้นใจ

รัก มากไป ใจก็เจ็บ ก็ช้ำทรวง

หากคำรัก กลับกลายเป็นคำลวง

ไม่ อาจทวง..ดวงใจคืน...ฝืนทนช้ำ





เขา..หรือว่า...ฉัน!

ที่ว่า...กระวนกระวาย เป็นอะไร



คิด ถึงใคร ...เขา หรือ ว่าฉัน



ที่ถามก้อแค่อยากรู้....บอกกัน



ค่า สำคัญ...ฉันมีไหมในใจเธอ



รักเสมอ เป็นฉันหรือว่า..เขา



บอก คนเหงา คนนี้ นะคนดี



ว่าแต่ละวินาที



เธอมีใคร..ให้ คิดถึง ด้วยความกระวนกระวาย

ไม่เพราะ อย่า ด่า น่ะคัมป๋ม

กลอนกวนๆ

ชินจังยังคิดถึงมารูโกะ

โคโดโมะยังคิดถึงจอห์นสัน

ซึนามิยังคิดถึงอันดามัน

แต่ตัวฉันยังคิดถึงเธอเสมอมา

ก็เท่านั้นแหละ

ก่อนจะจากฝากไว้ให้ข้อคิด

ว่าชีวิตไม่แท้มักแปรผัน

คงไม่ฝืนความจริงทุกสิ่งอัน

โลกเรานั้นเกิดดับสลับไป

ใครรู้ดีมีจิตพินิจเห็น

ก็ร่มเย็นไร้ทุกข์สุขสดใส

ใครไม่เห็นเช่นนั้นย่อมหวั่นใจ

เป็นฟืนไฟไหม้เผาเราทั้งปี......